Okazuje się, że słynne orzeczenie TSUE w sprawie Państwa Dziubak może dać nadzieję na wznowienie spraw, w których frankowicze wcześniej prawomocnie przegrali z bankiem. Kwestia ta jest o tyle nieoczywista, że akurat przepisy polskiej procedury cywilnej nie przewidują wprost możliwości wznowienia postępowania na podstawie orzeczenia wydanego przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Na gruncie ostatnich orzeczeń sądów polskich pojawia się jednak światełko w tunelu dla wznowienia również tych spraw. Już w kilku sprawach toczących się m.in. przed Sądem Okręgowym w Katowicach skarga o wznowienie została uwzględniona!

Jeżeli zaciągnąłeś kredyt konsumencki bądź w latach 2011-2017 skorzystałeś z konsumenckiego kredytu hipotecznego i nie radzisz sobie z jego spłatą, być może wynika to z nieuczciwego postępowania banku, którym narusza on swoje ustawowe obowiązki.  Zobacz na czym polega sankcja kredytu darmowego i jak z niej skorzystać.

Wśród dotychczasowych, doniosłych orzeczeń Sądu Najwyższego w sprawach frankowych brakowało rozstrzygnięcia dotyczącego kredytu denominowanego. Zmieniło się to za sprawą wyroku z dnia 29 października 2019 r. (sygn. akt: IV CSK 309/18), w którym Sąd Najwyższy po raz pierwszy ujął się wyraźnie i za ich posiadaczami, uznając klauzulę waloryzacyjną dotyczącą denominacji za niedozwoloną, usuwając ją z umowy i pozostawiając pozostałą jej część w mocy.

Liczba wszczynanych postępowań przez frankowiczów przeciwko bankom stale rośnie. Z pewnością decyzje frankowiczów motywowane są coraz większą liczbą korzystnych dla nich rozstrzygnięć w sądach. Dla wielu kredytobiorców decydująca jest kwestia sfinansowania sporu z bankiem, w szczególności w świetle częstych negatywnych skutków wybuchu pandemii koronawirusa dla budżetów domowych frankowiczów (zmniejszanie wynagrodzeń lub nawet utrata pracy przy jednoczesnym umacnianiu się kursu CHF do polskiej złotówki). Niekiedy właśnie aspekt związany z finansowaniem dość skomplikowanego postępowania z bankiem biorąc pod uwagę średni czas trwania postępowań sądowych, w tym ich znacznego wydłużenia w związku z pandemią koronawirusa, uniemożliwiają lub istotnie blokują frankowiczom wstąpienie na drogę sądową przeciwko bankowi. Zabezpieczenie roszczeń frankowiczów poprzez zawieszenie dalszej spłaty kredytu na czas procesu z jednoczesnym zakazem wypowiadania umowy przez bank jest realnym rozwiązaniem, na które przystaje coraz więcej składów orzekających w sprawach frankowych.

21 kwietnia 2020 r. opublikowane zostało uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego, w którym po raz pierwszy uznano za zasadne unieważnienie kredytu frankowego z powodu posłużenia się przez bank klauzulą niedozwoloną, określającą główny przedmiot umowy, wykluczając przy tym możliwość „odfrankowienia” kredytu. Znaleźć można  w nim istotne argumenty, które będą miały znaczenie zarówno dla posiadaczy kredytu denominowanego jak i indeksowanego do franka szwajcarskiego. Zobacz jak wykorzystać to orzeczenie w walce z bankiem. 

Ważnym, a na pewno przełomowym wyrokiem Sądu Najwyższego w sprawie frankowiczów, który miał wpływ na kształtowanie linii orzeczniczej polskich sądów, był wyrok z 04.04.2019 r. (sygn. III CKS 159/17), dopuszczający „odfrankowienie” kredytu frankowego. Sprawdź w jaki sposób do tego doszło i na czym to polega.